IGLESIA KATOLIKA: Mao ba Ang Babilonia o Babaye sa Kangil-aran?

Pagsupak:

Dili ba tinuod nga ang Iglesia Katolika mao ang Babilonia kon ang Babaye sa kangil-aran? Ang Biblia, ang mga Kasaysayan ug bisan ang mga Librong Katoliko nagmatuod niini.
Ang Pinadayag 17:1, (King James Version), nga nag-ingon: “Ug ang usa sa pito ka mga manulonda nga may pito ka mga panaksan miabot ug miingon kanako, ‘Umari ka, ipakita ko kanimo ang hukom batok sa bantugang dautan nga babaye nga naglingkod ibabaw sa daghang katubigan.’”
Ang babaye mao ang iglesia. Ang 2 Corinto 11:2, kini nag-ingon: “Nangabugho ako alang kaninyo sama gayod sa Dios kay sama man kamo sa putli nga dalaga nga akong gisaarang ipakasal sa usa lamang ka lalaki nga mao si Cristo.”
Ang katubigan nagkahulogan og mga nagkalainlaing pinulongan sa katawhan sa daghang mga nasod. Ang Pinadayag 17:15, (King James Version), nagkanayon: “Ug siya miingon kanako, ‘Ang imong nakita nga mga tubig, diin naglikod ang dautang babaye, kini mao ang mga tawo ug ang mga panon ug ang mga kanasuran ug ang mga pinulongan.’”
Ang iglesia nga milukop sa kanasoran mao ang Simbahang Katoliko. Ang librong Katoliko nga Siya ang Inyong Pakinggan: Ang Aral na Katoliko, ni Fr. Enrique Demond, S.V.D., sa pahina 85, kini nag-ingon: “The Roman Church alone is truly Catholic. The meaning of the word Catholic is universal.”
Ang maong babaye adunay pito ka ulo ug napulo ka sungay. Ang Pinadayag 17:3, (King James Version), nagkanayon: “Ug iya akong gidala diha sa Espiritu ngadto sa usa ka kamingawan, ug didto nakita ko ang usa ka babaye nga nagkabayo sa usa ka mapintas nga mananap nga napula nga nalukop sa mga ngalan nga masipad-anon, ug kini may pito ka ulo ug napulo kabuok sungay.”
Ang Kasaysayan nagmatuod nga ang pito ka ulo nagkahulogan og pito ka bukid ug ang bugtong nasod sa kalibotan nga adunay pito ka bukid mao ang nasod sa Roma. Ang Modern Times and the Living Past, page 201, nagkanayon: “The only City in the World that there are seven mountains is Rome.”
Ang Roma mao ang Babilonia sumala pa sa Footnote sa 1 Pedro 5:13 sa Vulgata Latina Biblia, usa ka Katolikong Biblia, kini nag-ingon: “Babilonyah-nga mao ang Romah sa mga Sesar.”
Nan, kay ang Babilonia mao man ang Roma, ang iglesia nga nagdala sa ngalan sa Roma mao ang Romano Katoliko. Ang librong Katoliko nga DISCOURSES ON THE APOSTLES CREED by Rev. Clement H. Crock nag-ingon: “In 1870, at the Vatican Council, the name ‘Roman Catholic Church’ was proposed, but it was rejected. The bishops assembled unanimously decided upon this official name: ‘The Holy Catholic Apostolic Roman Church.’ ”
Busa gikinahanglan gayod nga mogawas kita sa Romano Katoliko. Ang Pinadayag 18:4, (King James Version) nagkanayon: “Unya nadungog ko gikan sa langit ang laing tingog nga nag-ingon, ‘Gomuwa kamo kaniya, mga tawo ko, aron dili kamo maapil sa iyang kasal-anan, aron dili kamo makaambit sa iyang mga hampak.’”
Unsay imong ikasulti niini?

Tubag:

Usa kini ka paglubag sa kamatuoran sanglit dakong sayop ang interpretasyon sa mga Ministro sa Pinadayag 17:1-15, nga ang babaye nagkahulogan og iglesia. Kon atong ipadayon ang pagbasa sa bersekulo 18, tin-aw nga ang gihisgutang babaye nagkahulogan og siyudad. Ang Pinadayag 17:18 nag-ingon: “Ug ang babaye nga imong nakita mao ang bantugang siyudad nga nagahari sa mga hari sa yuta.”
Ang bantugang siyudad nga adunay pito ka ulo nga nagsimbulo og pito ka bukid mao ang Paganong Roma. Ang ANCIENT AND MEDIEVAL HISTORY by Francis S. Betten, page 160-161, kini nag-ingon: “ROME UNDER KINGS, The City on the Seven Hills. …Before the year 510 B. C. Rome had acquired by wars with the neighboring Etruscans, Sabines, and Latins the whole south Bank of the Tiber from the sea to the sea to the highland.”
Ang Paganong Roma mao ang siyudad nga gibantog sa mga hari sa yuta kaniadto. Ang KASAYSAYAN NG DAIGDIG Ikaapat na Edisyon ni Dra. Sonia M. Zaide, pahina 63-64, nagkanayon: “Panahon ng Katanyagan ng Rome. Ang komersyo ng Rome ay nakarating sa pinakamalayong panig ng mundo.”
Ang mga tawo sa Roma sa panahon sa mga apostoles nabahin sa duha nga mao ang Romanhong Pagano ug ang mga Kristiyanos nga midawat sa Ebanghelyo ni Cristo ug nagpasakop sa Simbahang Katoliko. Ang NEW ENCYCLOPEDIA BRITANICA Vol. X, page 146, kini nag-ingon: “Roman Catholicism, a Christian church characterized by its uniform, highly developed doctrinal and organizational structure that traces its history to the Apostles of Jesus Christ in the 1st century AD. The history of the Roman church in the early, pre-Constantinian period is essentially that of a small sect composed of recruits attracted from the lower classes of the empire.”
Tungod sa paganismong pagtuo sa Roma kaniadto gibantog kini sa pagkamanlulutos sa mga kristiyanos. Ang COLLIER’S ENCYCLOPEDIA Vol. V, page 26 nagkanayon: “Paganism was the official state religion. Christianity was suspect, and Christians were subjected to persecution…”
Kining kristiyanidad nga gilutos sa paganong Roma mao ang Simbahang Katoliko. Ang EUROPE BEFORE MO-DERN TIMES by O’BRIEN, page 181 nag-ingon: “The principal reason why the Roman state tried to crush the Church was a political one. The Roman government oppressed the people and ruled by force. Such a government cannot permit an organization like the Catholic Church to exist. The Christians would not adore the state as supreme in all things, would not accept the emperor as God.”
Gawas sa pito ka ulo nga mao ang pito ka bukid sa Roma nga gihisgutan sa Pinadayag 17:3, nag-asoy usab kini sa napulo kabuok sungay nga nagkahulogan og napulo ka mga hari. Ang A COMMENTARY ON THE NEW TESTAMENT, page 675, kini nag-ingon: “ Ten horns: they are kings who have not yet risen to power.” Ang katumanan sa napulo ka sungay nga nagkahulogan og napulo ka hari mao ang napulo ka emperador sa paganong Roma nga naglutos sa Kristiyanidad. Ang EUROPE BEFORE MODERN TIMES by O’BRIEN, page 181-183, kini nagkanayon: “The Ten Persecutions. 1. Nero, A. D. 64-68, was the first emperor to persecute the Christians. His action against them, however, was limited to Rome. The Christians were blamed for the burning of the city and for other unspeakable crimes. Saints Peter, Paul, and Andrew were among those martyred in this period.
2. Domitian, A. D. 95-96, persecuted the Christians. At this time, John suffered for the faith and was banished to the Island of Patmos.
3. Trajan, A. D. 106-117, decreed that the Christians were not to be sought out, but if denounced, they were to be made to sacrifice (offer incense to the emperor). These orders were given in a famous letter to Pliny, the governor of Bithynia. Among the martyrs of this time were Clement of Rome, Evaristus, and Alexander, all popes.
4. Marcus Aurelius, A. D. 161-180, the philosopher-emperor, also persecuted the Christians. Saints Polycarp of Smyrna, Justin the Martyr, and Cecilia were put to death.
5. Septimius Severus, A. D. 201-211, put to death St. Irenaeus,, Bishop of Lyons.
6. Maxim, A. D. 235-238, also persecuted the Christians.
7. Decius, A. D. 249-251, saw that there were so many Christians that the government could not put them all to death. Consequently, he commanded all officials to try to make the Christians give up their faith and sacrifice to the pagan gods. Torture was widely used. St. Agatha was martyred.
8. Valerian, A. D. 257-260, was responsible for the martyrdom of Pope St. Sixtus and St. Lawrence.
9. Aurelian, A. D. 274-275, ruled for a short period but was nevertheless unfavorable to Christians.
10. Diocletian, A. D. 303-305, began the last and worst of all the persecutions. Saints Sebastian, Agnes, Lucy, Vincent, and many others met death.”
Ang giingon sa Pinadayag 18:4, nga: “Gumowa kamo kaniya, mga tawo ko,” nagpasabot kini nga biyaan ang paganong pagtuo sa Roma ug nahitabo kini sa dihang nakabig si Eperador Constantino. Ang THE WORLD’S HISTORY by Lane Goldman Hunt, page 159 nag-ingon: “In 312 A. D. the work of Christian missionaries was made easier when a Roman emperor joined the Church. Constantine, …He adopted Christianity… and made Christianity the official religion of the Roman Empire. …Gradually temples to the old gods were closed and their lands given to the Christian churches.”
Ang sayop nga panabot sa mga Pastor ug mga Ministro sa Pinadayag 18:4, nga kinahanglang mogawas ang mga tawo sa Romano Katoliko, nagpaila nga sila dili gayod kauban sa matuod nga iglesia. Ang 1 Juan 2:19 nag-ingon: “Kining mga tawhana dili tinuod nga sakop sa atong pundok, busa namulag sila kanato. Kon tinuod pang ato silang mga kauban, magpabilin unta sila kanato. Apan namiya sila aron maila gayod nga sila dili kauban nato.”
Ang kasaysayan nagmatuod nga ang Romano Katoliko mao gayod ang matuod nga Iglesia ni Cristo. Sa THE NEW CAXTON ENCYCLOPEDIA, Vol. IV, page 1168, kini nagkanayon: “Catholic Church (Roman) - Its title of Catholic Church of Rome dates from the early days of Christianity. The word ‘church’ to the first Christians meant all the members of the Christian community under the leadership of the apostles.”
Si Ginuong Jesu-Cristo nagpasidaan nga ang dili motabang sa pagtigom sa Iyang iglesia mabahin. Ang Mateo 12:30 nagkanayon: “Ang dili dapig kanako batok kanako; ug ang dili motabang kanako sa pagtigom, nagkatibulaag.
Natuman kini sa mga protestante nga mibulag sa Simbahang Katoliko. Ang HISTORY OF THE UNITED STATES, Philippine Edition by Ruth West and Willis Mason West, sa page 48 giingon: “These groups also disagreed with each other, and so founded many new churches - Lutheran, Episcopalian, Presbyterian, Baptist, and others. All these new sects were called Protestants.”
Gigamit usab sa mga Ministro ang librong Katoliko nga Siya ang Inyong Pakinggan: Ang Aral na Katoliko ni Fr. Enrique Demond, S.V.D., pahina 85. Apan kon atong ipadayon ang pagbasa niini, kini nag-ingon: “Lubhang malinaw na namamalas na kay Jesukristo ay nanggaling ang Iglesia Katolika Romana lamang na itinayo Niya noong taong 33 sa Jerusalem. Ang labindalawang apostol ang labindalawang pinakahaligi namang pumapasan ng gusaling ito. Si San Pedro ang pinakaulo at prinsipe nila. Ang kahalili niya’y ang Santo Papang natitira sa Roma…”
Kon atong sugdon sa pagbasa ang “DISCOURSES ON THE APOSTLES CREED” by Rev. Clement H. Crock, page 191, nga gigamit sa mga Ministro sa I.N.C., kini nag-ingon: “Where Jesus Christ is, there is also the Catholic Church.” Tin-aw nga kon hain gani si Cristo anaa usab ang Simbahang Katoliko.
Kining pulong Katoliko gikuha sa Roma 1:8, nga nag-ingon: “He pistis humon katangeletai en holo to kosmo.” Nga gihubad og: “kay nasangyaw sa tibuok kalibotan ang inyong pagtuo.”
Kini nga pagtuo mao ang gisaksihan gikan sa Jerusalem ug ngadto usab sa Roma. Ang Buhat 23:11 nagkanayon: “Nianang pagkagabii ang Ginuo mitungha tupad kang Pablo ug miingon. ‘Ayaw kahadlok! Ingon nga nagsaksi ka kanako dinhi sa Jerusalem, mosaksi ka usab kanako didto sa Roma.’ ”
Walay laing pagtuo nga gisaksihan gikan sa Jerusalem ngadto sa Roma nga nasangyaw sa tibuok kalibotan kon dili ang pagtuo sa Romano Katoliko lamang. Ang THE NEW BOOK OF KNOWLEDGE ENCYCLOPEDIA, Vol. 16, page 287, kini nag-ingon: “The history of the Roman Catholic Church began in an upper room in Jerusalem almost 2,000 years ago. About (120 persons) were gathered there. They were followers of Jesus Christ, and they were awaiting the coming of the Holy Spirit he had promised to send them from heaven. The day on which the Holy Spirit came down is considered the birthday of the Church. The Church may be described as the society that Jesus founded.”
Gigamit nato ang kasaysayan sa pagtuki sa matuod nga simbahan tungod kay ang Protestanting Biblia nga: THE LIVING BIBLE PARAPHASED, sa Tyndale House Publishers, sa Job 8:8 kini nagkanayon: “Read the history books and see…”
Ang katumanan sa napulo ka sungay nga nagkahulogan og napulo ka hari mao ang napulo ka emperador sa paganong Roma nga naglutos sa Kristiyanidad. Ang EUROPE BEFORE MODERN TIMES by O’BRIEN, page 181-183, kini nagkanayon: “The Ten Persecutions. 1. Nero, A. D. 64-68, was the first emperor to persecute the Christians. His action against them, however, was limited to Rome. The Christians were blamed for the burning of the city and for other unspeakable crimes. Saints Peter, Paul, and Andrew were among those martyred in this period.
2. Domitian, A. D. 95-96, persecuted the Christians. At this time, John suffered for the faith and was banished to the Island of Patmos.
3. Trajan, A. D. 106-117, decreed that the Christians were not to be sought out, but if denounced, they were to be made to sacrifice (offer incense to the emperor). These orders were given in a famous letter to Pliny, the governor of Bithynia. Among the martyrs of this time were Clement of Rome, Evaristus, and Alexander, all popes.
4. Marcus Aurelius, A. D. 161-180, the philosopher-emperor, also persecuted the Christians. Saints Polycarp of Smyrna, Justin the Martyr, and Cecilia were put to death.
5. Septimius Severus, A. D. 201-211, put to death St. Irenaeus,, Bishop of Lyons.
6. Maxim, A. D. 235-238, also persecuted the Christians.
7. Decius, A. D. 249-251, saw that there were so many Christians that the government could not put them all to death. Consequently, he commanded all officials to try to make the Christians give up their faith and sacrifice to the pagan gods. Torture was widely used. St. Agatha was martyred.
8. Valerian, A. D. 257-260, was responsible for the martyrdom of Pope St. Sixtus and St. Lawrence.
9. Aurelian, A. D. 274-275, ruled for a short period but was nevertheless unfavorable to Christians.
10. Diocletian, A. D. 303-305, began the last and worst of all the persecutions. Saints Sebastian, Agnes, Lucy, Vincent, and many others met death.”
Ang giingon sa Pinadayag 18:4, nga: “Gumowa kamo kaniya, mga tawo ko,” nagpasabot kini nga biyaan ang paganong pagtuo sa Roma ug nahitabo kini sa dihang nakabig si Eperador Constantino. Ang THE WORLD’S HISTORY by Lane Goldman Hunt, page 159 nag-ingon: “In 312 A. D. the work of Christian missionaries was made easier when a Roman emperor joined the Church. Constantine, …He adopted Christianity… and made Christianity the official religion of the Roman Empire. …Gradually temples to the old gods were closed and their lands given to the Christian churches.”
Ang sayop nga panabot sa mga Pastor ug mga Ministro sa Pinadayag 18:4, nga kinahanglang mogawas ang mga tawo sa Romano Katoliko, nagpaila nga sila dili gayod kauban sa matuod nga iglesia. Ang 1 Juan 2:19 nag-ingon: “Kining mga tawhana dili tinuod nga sakop sa atong pundok, busa namulag sila kanato. Kon tinuod pang ato silang mga kauban, magpabilin unta sila kanato. Apan namiya sila aron maila gayod nga sila dili kauban nato.”
Ang kasaysayan nagmatuod nga ang Romano Katoliko mao gayod ang matuod nga Iglesia ni Cristo. Sa THE NEW CAXTON ENCYCLOPEDIA, Vol. IV, page 1168, kini nagkanayon: “Catholic Church (Roman) - Its title of Catholic Church of Rome dates from the early days of Christianity. The word ‘church’ to the first Christians meant all the members of the Christian community under the leadership of the apostles.”
Si Ginuong Jesu-Cristo nagpasidaan nga ang dili motabang sa pagtigom sa Iyang iglesia mabahin. Ang Mateo 12:30 nagkanayon: “Ang dili dapig kanako batok kanako; ug ang dili motabang kanako sa pagtigom, nagkatibulaag.
Natuman kini sa mga protestante nga mibulag sa Simbahang Katoliko. Ang HISTORY OF THE UNITED STATES, Philippine Edition by Ruth West and Willis Mason West, sa page 48 giingon: “These groups also disagreed with each other, and so founded many new churches - Lutheran, Episcopalian, Presbyterian, Baptist, and others. All these new sects were called Protestants.”
Gigamit usab sa mga Ministro ang librong Katoliko nga Siya ang Inyong Pakinggan: Ang Aral na Katoliko ni Fr. Enrique Demond, S.V.D., pahina 85. Apan kon atong ipadayon ang pagbasa niini, kini nag-ingon: “Lubhang malinaw na namamalas na kay Jesukristo ay nanggaling ang Iglesia Katolika Romana lamang na itinayo Niya noong taong 33 sa Jerusalem. Ang labindalawang apostol ang labindalawang pinakahaligi namang pumapasan ng gusaling ito. Si San Pedro ang pinakaulo at prinsipe nila. Ang kahalili niya’y ang Santo Papang natitira sa Roma…”
Kon atong sugdon sa pagbasa ang “DISCOURSES ON THE APOSTLES CREED” by Rev. Clement H. Crock, page 191, nga gigamit sa mga Ministro sa I.N.C., kini nag-ingon: “Where Jesus Christ is, there is also the Catholic Church.” Tin-aw nga kon hain gani si Cristo anaa usab ang Simbahang Katoliko.
Kining pulong Katoliko gikuha sa Roma 1:8, nga nag-ingon: “He pistis humon katangeletai en holo to kosmo.” Nga gihubad og: “kay nasangyaw sa tibuok kalibotan ang inyong pagtuo.”
Kini nga pagtuo mao ang gisaksihan gikan sa Jerusalem ug ngadto usab sa Roma. Ang Buhat 23:11 nagkanayon: “Nianang pagkagabii ang Ginuo mitungha tupad kang Pablo ug miingon. ‘Ayaw kahadlok! Ingon nga nagsaksi ka kanako dinhi sa Jerusalem, mosaksi ka usab kanako didto sa Roma.’ ”
Walay laing pagtuo nga gisaksihan gikan sa Jerusalem ngadto sa Roma nga nasangyaw sa tibuok kalibotan kon dili ang pagtuo sa Romano Katoliko lamang. Ang THE NEW BOOK OF KNOWLEDGE ENCYCLOPEDIA, Vol. 16, page 287, kini nag-ingon: “The history of the Roman Catholic Church began in an upper room in Jerusalem almost 2,000 years ago. About (120 persons) were gathered there. They were followers of Jesus Christ, and they were awaiting the coming of the Holy Spirit he had promised to send them from heaven. The day on which the Holy Spirit came down is considered the birthday of the Church. The Church may be described as the society that Jesus founded.”
Gigamit nato ang kasaysayan sa pagtuki sa matuod nga simbahan tungod kay ang Protestanting Biblia nga: THE LIVING BIBLE PARAPHASED, sa Tyndale House Publishers, sa Job 8:8 kini nagkanayon: “Read the histo

MILAGRO SA MGA SANTOS IYA BA SA DEMONYO?

Pangutana:

Nganong kamong mga Katoliko motuo man sa mga milagro sa mga santos? Makatabang ba diya sila nga mga patay na?
Sumala pa sa librong Katoliko nag-ingon nga ang mga milagro gikan sa demonyo. Sa Passion Geneses ni Dr. Mariano Pilapil, sa pahina 207, kini nag-ingon: “Ang mga pagmimilagro tutlongan ng demonyo, siya’y magkakabayo anupat sa buong mundo, maghahari itong lilo…”
Lain pang librong Katoliko nag-uloha’g PANANAMPALATAYA AT KATWIRAN, ni Msgr. Jose Abriol, sa pahina 44, nagkanayon: “Ano ang dapat taglayin ng isang sugo ng Diyos? Ano ang tanda ng isang pagpapahayag ng Diyos sa tao? Ang himala at hula, kon magkaminsan ay may mababasang mga kababalaghang may anyong himala ngunit hindi tunaysapagkat ang pinanggagalingan nuon ay ang demonyo.”
Usa ka paring Katoliko nag-angkon nga dili obligadong tuohan ang nanghitabong mga milagro sa Simbahan sanglit mugna man kuno kini sa mga demonyo. Sa librong Katoliko nga nag-ulohan og This is CATHOLICISM, by Rev. Fr. John Walsh, S. J., page 323, kini nagkanayon: “Question: Are Catholics oblidge to believe in the apparitions at Lourdes, Fatima,Guadalupe, and other shrines, and to maintain that genuine miracles actually occour at such sites? Answer: Certainly not.”
Dili maila maila ang Matuod nga Iglesia pinaagi sa mga milagro tungod kay sa ang Mateo 7:22:23, nga nagkanayon: “Kon moabot na ang adlaw sa paghukom, daghan unya ang moingon kanako, ‘Ginoo, Ginoo, dili ba sa imong ngalan nagsangyaw man kami sa mensahe sa Dios, ug pinaagi sa imong ngalan gihinginlan namo ang yawa, ug naghimo kamig daghang mga milagro?’ Apan ako moingon unya kanila, ‘Wala ako makaila kaninyo. Pahawa kamong makasasala.”
Unsay imong ikasulti niini?

Tubag:
Ang Iglesia Katoliko nagtuo og mga bilagro sa mga balaang tawo sanglit ang mga balaan pagapamatud-an man sa Dios pinaagi sa daghang mga katinganlahan ug mga milagro ang ilang kasantos. Ang Hebreo 2:4 (Cebuano Popular Version) nag-ingon: “Ug gidasonan sa Dios ang ilang pagsaksi pinaagi sa pagbuhat og mga timaan sa gahom , mga katingalahan ug daghang mga milagro.”
Kining mga saksi nga gidasonan sa Dios pinaagi sa pagbuhat og mga timaan sa gahom ug daghang pagmilagro mao ang mga tawo nga nasantos nga tungod kanila himayaon ang Ginoo. Ang 2 Tesalonika 1:10 (Biblia sa Kristohanong Katilingban 3rd Edition), kini nag-ingon: “Nianang adlawa himayaon ang Ginoo taliwala sa inyong mga santos. Daygon siya sa mga matoohon, kamo nga midawat sa among pagsaksi.”
Busa ang santos takos yukbo-an. Ang Filipos 4:21, (Ang Bag-ong Testamento sa Atong Manunubos ug Ginoong Jesu-Kristo, 1962) nagkanayon: “Yukboi ninyo ang tanang santos duha kang Kristo Jesus.”
Apan kining tikas sa mga Ministro ni Manalo nga dili tiwason pagbasa ang atong libro aron unta masayran kon unsa gayod ang buot ipasabot sa nagsulat niini, maoy angayang bantayan kay usa kini ka pagpanglingla sa mga inosenting katawhan.
Pananglit gigamit ni Mr. Guevara ang libong Passion Genesis ni Dr. Mariano Pilapil sa pahina 207, nga nag-ingon: “…ang pagmilagro tabangan sa demonyo…” Kon sugdon ug tiwason nato kini sa pagbasa, ang gipasabot nga milagro nga tabangan sa demonyo mao ang anting-anting, magic, ug hepnotismo, pagpangda-ot ug dili ang milagro nga namugna sa mga santos kon balaang mga tawo.
Gigamit ni Mr. Guevara ang pahina 44 sa libro ni Msgr. Jose Abriol nga nag-ulohag PANANAMPALATAYA AT KATWIRAN. Apan kon atong ipadayon kini sa pagbasa sa pahina 45, kini nagkanayon: “Hindi lahat na kababalaghan ay tunay na himala, may nanggaling sa mahiya (magic), sa bilis ng kamay, sa hipnotismo at may nanggaling sa demonyo. Tin-aw nga ang milagrong gipasabot ni Msgr. Abriol nga tabangan sa demonyo, dili ang milagro nga gihimo sa mga balaang tawo kon santos kon dili mao ang milagro sama sa magic.
Apan gawas sa magic ug sa hipnotismo nga tabangan sa demonyo, adunay matuod nga milagro nga gipasabot si Msgr. Abriol sa pahina 48 sa maong libro; kini nag-ingon: “Ang tunay na himala ay makikilala sa kabanalan ng gumagawa at kadalisayan ng kanyang aral.”
Sama sa milagro nga gibuhat sa santos kun balaan nga si Eliseo bisan og patay na apan tin-aw nga makatabang kini ug nakamugnag mga milagro. Ang Sirac 48:13-14, nagkanayon: “Walay butang nga malisod ra kaayo alang kaniya. Bisan sa namatay na siya, ang iyang lawas naghimog milagro. Sa kinabuhi ug sa kamatayon naghimo siya og katingalahan nga mga milagro.”
Ang bukog ni Eliseo nakabuhi og patay. Sa 2 Hari 13:21, nagkanayon: “Busa giitsa nila ang patayng lawas sa lubnganan ni Eliseo ug sa pagdapat gayod sa iyang lawas sa bukog ni Eliseo, nabuhi ang minatay ug mibarug.”
Si Abel bisan patay na nakahimo sa pag-istorya. Sa Hebreo 11:4, nag-ingon: “Tungod sa pagtuo si Abel mihalad ngadto sa Dios sa labaw pa ka hinalangpon nga halad inihaw kay sa kang Cain, nga pinaagi niini siya nahiuyonan ingon nga tawong matarung, nga gipanghimatud-an sa Dios diha sa pagdawat niy a sa iyang mga halad; siya patay na, ngani tungod sa pagtuo siya karon nagsulti pa gihapon.”
Ang gipangpatay tungod sa Maayong Balita sila nakigsulti sa Dios. Sa Gipadayag 6:9-10, nagkanayon: “Unya gitangtang sa nating karnero ang ikalimang silyo, unya nakita ko ilalom sa halaran, ang kalag niadtong gipangpatay tungod sa ilang pagsangyaw sa pulong sa Dios ug sa ilang pagmatinumanon sa pagsaksi 10Misinggit sila ‘Ginoo nga labing Gamhanan, balaan ug matuod hukman ug silotan ang katawhan sa kalibotan tungod sa ilang pagpatay kanamo?’”
Busa gipasabot ni Msgr. Abriol nga ang matuod nga milagro maila sa pagkabalaan sama ni San Pablo. Ang Buhat 19:11, nagkanayon: “Nagbuhat ang Dios og talagsaong mga milagro pinaagi kang Pablo.”
Bisan ang kasaysayan nag-asoy nga ang mga santos kinsa gipamatay satungod sa Balaang Pagtuo gipamatud-an sa daghang mga milagro. Ang ANCIENT AND MEDIEVAL HISTORY by BETTEN, page 266, kini nagkanayon: “On various occasions, chiefly during the sufferings of the martyrs, miracles happened which it was impossible to deny.”
Kanang nasulat sa This is CATHOLICISM, by John Walsh, S. J., page 323, nga ang Katoliko dili obligadong patuohon sa mga nanghitabong milagro ug sa pagpakita sa Mahal nga Berhin Maria didto sa Lourdes, Fatima, Guadalupe ug sa ubang mga dapit, wala kini magpasabot nga ang maong milagro ug ang pagpakita ni Santa Maria sa nahisgutang mga dapit mugna sa demonyo, sanglit gipatin-aw man ni Fr. Walsh nga ang mensahe gikan sa langit nga nadawat sa usa ka tawo isip iyang pribadong pinadayag kon private revelation, mga apparitions, o kaha ang celestial visitations kini dili kabahin sa opisyal nga pagtulon-an sa Santa Iglesia sanglit ang pagpakita sa Mahal nga Berhin Maria sa nagkadaiyang dapit nahitabo apan dili kini doktrina. Ania ang pagpasabot ni Fr. Walsh sa pahina 323 nga gikutlo sa Ministro ni Manalo: “ Q. Are Catholics Obliged to believed in the apparitions at Lourdes, Fatima, Guadalupe, and other shrines, and to maintain that genuine miracles actually occur at such sites? A. Certainly not. The doctrine of the Catholic Church is restricted exclusively to the religious and moral message which God Conveyed to mankind in the Bible, through His Son, Jesus Christ and by the Apostles. The Catholic Church does not and indeed cannot incorporate into her official teachings those celestial visitations and apparitions, private revelations and messages from heaven, miraculous cures and preternatural occurrances which happened… These allegedly supernatural events have never formed part of Catholic doctrine. The intellectual commitment required of a Catholic, therefore is most precisely defined and delimited. He is obligated to accept and believe those teachings, which comprise the Church’s official doctrine.”
Mao kini ang nasulat nga giputol-putol sa Ministro ni Manalo agig pagsupak sa atong Balaang Pagtuo. Apan dili kini katingad-an kay daan nang nagpasidaan kanato si San Pablo. Ang Roma 16:17-18, nag-ingon: “Hangyoom ko kamo, mga igsoon, nga magbantay ug maglikay kamo niadtong mga tawo nga mobahinbahin kaninyo ug mosamok sa inyong pagtuo, ug mosupak sa pagtulon-an nga nadawat ninyo. Kay ang nagbuhat niining mga butanga wala mag-alagad kang Cristo nga atong Ginoo kon dili sa ila lamang kaugalingong kailibgon. Gilimbongan nila ang mga inosente pinaagi sa ilang matahon ug malamatong pulong.”
Ang gihisgutan ni Jesus sa Mateo 7:22-23, nga wala niya mailhi bisan pag nagsangyaw sa iyang ngalan, naghingilin og yawa ug nagbuhat pag mga milagro mao kadto nakigkompitinsya sa Matuod nga Iglesia nga mibulag sa Kamatuoran sanglit sila ang mga kaaway ni Cristo. Ang 1 Juan 2:18-19, nagkanayon: “Mga anak, duol na ang kataposan sa kalibotan! Gisuginlan na kamo nga moanhi ang Kaaway ni Cristo, ug ania na karon ang daghang mga kaaway ni Cristo. Busa masiguro nato nga duol na gayod ang kataposan. Kining mga tawhana dili tinuod nga sakop sa atong pundok, busa namulag sila kanato. Kon tinuod pang atong silang mga kauban, magpabilin unta sila kanato. Apan namiya sila aron maila gayod nga sila dili kauban nato.”
Kinsa man ang katomanan niining mamiya gikan kanato? Ang Katoliko ba maoy mibiya sa Iglesiang gitukod ni Felix Manalo? Tin-aw nga sila ang mibiya sa Pagtuong Katoliko. Ang PASUGO/September 2001, page 4, by Tomas C. Catañgay(Official Magazine of I.N.C.), kini nag-ingon: “MOST OF US, members of the Iglesia bi Cristo, are former Catholics.”
Gipamatud-an usab sa Liwanag Illustrated Magazine sa I.N.C., pahina 36, nga si Felix Manalo nagbuhat og milagro pinaagi sa pagbuhig patay. Kining pundoka ang gipasidaan nang daan ni Jesus tungod kay usa kini ka pundok nga nakigkompitinsya sa Matuod nga Iglesia ang Simbahang Katoliko.
oOo

Santa Maria takos bang Pasidonggan?

Ginaingon nga ang planita nga labing duol sa adlaw maoy makaangkon sa hilabihan ka init ug kahayag gikan mismo sa adlaw, sa samang paagi ang labing duol ni Ginoong Jesus makaangkon usab sa hilabihan ka balaan nga kinabuhi.
Bisan ang mga protestante nag-ila sa Jerusalem, Judea, Nazaret ug sa kalbaryo nga kining dapita mga balaang ka yutaan tungod kay kini giagi-an sa tunob sa atong nanluluwas, apan kon ang yuta giilang balaan nga walay kinabuhi unsa pa kaha ang kabalaan ni Santa Maria nga maoy labing duol gayud ni Ginoong Jesus ksansang tago-angkan ang tago-angkan mao gi-agi-an sa pagkahimong tawo sa atong Ginoo.

Pangutana:
Nganong gihhong diosdios man sa Katoliko si Maria? Ania ang kamatuoran: Ang pari nga si Alberion nagtudlo nga si Maria, Rayna sa Langit. Ang Glories and Virtues of Mary, by Very Rev. J. Alboione, page 165, kini nagkanayon: “Mary is the Queen of heaven and earth; she is the Queen of purgatory, of the mission, of the rosary, of peace – the universal Queen.” Dili ba sa Daang Tugon adunay diosdios nga Rayna sa Langit? Ang Jeremias 7: 18-20 nag-ingon: “Nangahoy ang kabataan, ug naghaling ang kalalakin-an, ug ang kababayen-an nagmasa sa harina aron himuon nga pan alang sa ilang diosa nga kuno maoy Rayna sa Langit. Naghalad usab sila’g mga ilimnon ngadto sa uban pang mga dios aron pakaulawan nila ako. Apan ako gayud kaha ang ilang gipakaulawan? Dili! Sila ra ang naulawan! Busa ako, ang GINOONG DIOS, magpahamtang kanila sa akong kapintas ang katawhan ug ang kahayopan lakip ang kakahoyan ug ang kaumahan. Ang akong kasuko sama sa kalayo nga walay makapalong.”
Ang gitudlo sa Katoliko nakasupak sa Balaang Kasulatan tungod kay giila si Maria nga maoy sinugdanan sa kaluwasan sa kalibotan. Ang TRUE DEVOTION to MARY, adapted by Eddie Doherty, page 18, kini nagkanayon: “The salvation of the world was begun by Mary.” Apan ang Bibliya nagtudlo nga walay kaluwasan nga pinaagi ni bisan kinsa, kon dili diha kang Cristo lamang. Ang Buhat 4:12 nag-ingon: “Ug walay kaluwasan pinaagi ni bisan kinsa, kay walay bisan unsa pa nga laing ngalan sa silong sa langit nga gihatag ngadto sa mga tawo nga pinaagi mamaluwas kita.”
Lain pang bugal-bugal nga pagtulon-an sa Katoliko mao ang pag-ingon nga si Maria adunay pinasahing relasyon sa Santisima Trinidad. Ang Glories and Virtues of Mary, by Very Rev. J. Alboine, page 143 nag-ingon: “Si Maria ingon nga matuod nga Inahan sa Dios adunay pinasahi nga relasyon sa Santisima Trinidad, sa maong katarungan, siya nahimo nga anak sa Dios, asawa sa Dios, ug Inahan sa Dios.” Kon mao kana, labaw pa ba diay si Maria kay sa Dios? Ang Ephesians 4:6 (New King James Version), nag-ingon kini nga: “One God and Father of all, who is above all, and in you all.”
Tungod niini nagkabangi ang pagtulon-an sa Katoliko sa Pinadayag 12:1, sanglit adunay librong Katoliko nga nag-ingon nga ang maong propesiya ni Juan haom gayud kang Maria. Ang MARIAN HANDBOOK Catechism, Sr. M. Crocifissa Villodres, D.S.P., page 70, nagkanayon: “We find an echo of those traditions in the vision described by St. John in the Apocalypse of a Woman ‘clothed with the sun, with the moon under her feet, and on her head a crown of twelve stars.’ ” Apan sa komentaryo sa Bibliyang Katoliko nagpadayag nga kini nga propesiya dili gayud haom kang Maria. Ang komentaryo sa Pinadayag 12:1, sa Saint Joseph Edition of the HOLY BIBLE, page 272, kini nagkanayon: “A woman: this woman is not the Blessed Virgin, for the details of the prophecy do not fit her.” Busa unsa may imong ikasulti niini?
Tubag:
Ato kining tubagon sa punto por punto gayud. Unang punto: Ang pag-ila sa Katoliko nga si Santa Maria Rayna sa Langit, wala kini magpasabot nga siya giilang diosa sa Simbahan o kaha susama na siya sa Dios. Ang Katoliko wala magtudlo nga si Santa Maria sama sa Dios busa dili siya diosa sa Santa Iglesia. Ang OUR CATHOLIC FAITH, 1977 Edition, by Most Rev. Louis LaRavoire Morrow, page 123, tin-aw nga nag-ingon: “CATHOLIC DO NOT BELIEVE: That the Blessed Virgin is equal to God” Angayang masayran nga si Jesus nga natawo kang Maria usa ka Prinsipe. Ang Isaias 9:6 nagkanayon: “Kay natawo alang kanato ang usa ka bata, gihatag kanato ang usa ka anak lalaki; ug siya ang magmando sa tanan, ug ngalan siya’g ‘Maalamong Magtatambag.’ ‘Dios nga Gamhanan,’ ‘Walay Kataposang Amahan,’ ‘Prinsipe sa Pakigdait.’ ” Natural nga kon ang anak Prinsipe ang inahan usab usa ka Rayna. Ang gikaaligutgotan sa Dios nga Rayna sa Langit sa Jeremias 7:18-20, mao ang giilang diosa sa katawhan kaniadto. Apan adunay Rayna sa Langit usab diin ang Dios nagmando sa katawhan sa pagpadayon sa paghalad alang sa maong Rayna. Ang Jeremias 44:25 nagkanayon: “Gisultihan ko ang tanang tawo, labi na ang mga babaye, sa giingon sa GINOO nga Labing Gamhanan, ang Dios sa Israel, ngadto sa katawhan sa Juda nga nagpuyo sa Ehipto, ‘Kamo ug ang inyong asawa nanaad ngadto sa Rayna sa Langit. Gisaad ninyo ang paghalad og mananap nga gisunog ug sa mga halad nga ilimnon ug gituman gayud ninyo kini! Busa padayona kini! Giila si Santa Maria nga Rayna usab sa purgatoryo, sa misyon, sa Rosaryo ug sa kalinaw tungod kay siya ang binendisyonan nga anak sa Dios labaw sa tanang mga babaye ibabaw sa yuta.’ ” Ang Judit 13:23 (Vulgata Latina), nag-ingon: “Binendisyonan ka, anak, sa Ginoong Dios sa kahitas-an, labaw sa tanang mga babaye ibabaw sa yuta.” Ang iyang kalig-on ug kabililhon gipanagna nga moabot sa kinatumyan sa yuta. Ang Mga Sanglitanan 31:10 (Vulgata Latina), nag-ingon: “Kinsay makakaplag og babayeng malig-on? Ang sa layo o gikan sa kinatumyang mga utlanan ang iyang bili.” Siya bililhon gayud sanglit gipanagna na usab nga isangyaw siya nga bulahan uyamot. Ang Mga Sanglitanan 31:28 nag-ingon: “Nanindog ang iyang mga anak ug siya ilang gisangyaw nga bulahan uyamot.” Ang iyang pagkaputli ug pagkapili sa pagpanamkon sa manunubos ang nakapahimo niyang labing bulahan. Ang Awit 6:6-7 nagkanayon: “Usa ra ang akong salampati, ang putli nako, ang bugtong sa akong inahan, ang pinili sa manamkon kaniya, nakakita kaniya ang mga anak nga babaye. Ug misangyaw nga siya mao ang labing bulahan.” Angayang hinumdoman nga bugtong usa lang ka ulay ang gipili sa Dios nga manamkon kang Jesus. Ang Isias 7:14 nag-ingon: “Busa ang GINOO gayud mohatag kanimo’g timaan, ug kini mao nga usa ka batan-ong dalaga manamkon ug moanak og usa ka lalaki, ug nganlan niya siya’g Emmanuel.” Ug natuman kini kang Santa Maria. Ang Mateo 1:22-24 nagkanayon: “Ug kining tanan nahitabo aron matuman ang giingon sa Ginoo pinaagi sa propeta, ‘Ang usa ka babayeng ulay magmabdos ug moanak og lalaki, ug nganlan siya’g Emmanuel’ (nga sa ato pa. ‘ang Dios uban kanato’) Busa sa pagmata ni Jose gituman niya ang gisugo sa anghel ug gipangasawa niya si Maria.” Tungod niini si Santa Maria ang katumanan sa Bag-ong Tugon nga tawgo’g bulahan sa babaye nga tanan Ang Lucas 1:48, si Santa Maria miingon: “Ug sukad karon ang tanang mga tawo motawag kanakog bulahan.” Ang unang mitawag kaniyag bulahan mao si anghel Gabril. Ang Luke 1:28-29 (The New Testament of Our Lord and Savior Jesus Christ), nagkanayon: “And when the angel had come to her, he said, ‘Hail, full of grace, the Lord is with thee, Blessed are thou among women.’ ” Si Santa Elisabet usab mitawag kaniyag bulahan sa tanang mga babaye. Cf. 1:42, kini nag-ingon: “And Elizabeth was filled with the Holy Spirit, and cried out wit a loud voice, saying, ‘Blessed are thou among women and blessed is the fruit of thy womb!’ ”
Ang ikaduhang punto, tinuod nga si Ginuong Jesu-Cristo lang ang giingon sa Buhat 4:12, ngawalay kaluwasan pinaagi ni bisan kinsa, kay walay bisan unsa pa nga laing ngalan sa silong sa langit nga gihatag ngadto sa mga tawo nga pinaagi maluwas kita. Ug ang sa TRUE DEVOTIO to MARY, page 18, nga ang kaluwasan sa kalibutan nagsugod kang Maria, wala kini magpasabot nga si Santa Maria ang manluluwas, kondili ang prosiso sa pagluwas sa Dios sa katawhan nagsugod kayod sa usa ka babaye nga si Santa Maria ingon nga napukan ang tawo pinaagi sa unang babaye nga si Eva. Ang Galacia 4:4-5, nag-ingon: “Apan pag-abot sa hustong panahon, gipadala sa Dios ang iyang Anak. Mianhi siya ingon nga anak sa tawhanong inahan, ug nagpuyo siya ilalom sa Balaod, aron pagluwas naidtong nailalom sa Balaod ug aron mahimo kitang mga anak sa Dios.”
Tungod sa sala sa unang ginikanan ang tawo nahilayo sa grasya sa Dios. Ang Roma 3:23, nagkanayon: “Nakasala ang tanan ug nahilayo sa Dios. Apan si Santa Maria ang gipuno sa grasya sa Dios. Ang Lucas 1:28, (Bag-ong Testamento sa Atong Manunubos ug Ginoong Jesukristo), kini nag-ingon: “Ug pag-abot sa anghel ngadto kaniya, miingon siya: ‘Maghimaya ka, puno ka sa grasya; ang Ginuo naa kanimo; bulahan ka sa mga babaye ngatanan’” Ang grasya sa Dios nga mipuno kang Santa Maria mao ang grasya nga mimatarong sa tawo pinaagi sa pagluwas ni Ginuong Jesu-Cristo. Ang Roma 3:24, nagkanayon: “Apan pinaagi sa grasya sa Dios mahimo silang matarong pinaagi kang Cristo Jesus nga nagluwas kanila.” Sukad sa sinugdan ang prosiso sa pagluwas sa Dios giandam pinaagi sa usa ka babaye. Ang Isaias 7:14, nagkanayon: “Busa ang GINUO gayod mohatag kanatog timaan, ug kini mao nga usa ka batan-ong dalaga manamkon ug moanak ug usa ka lalaki, ug nganlan siyag Emmanuel.”
Ang ikatulong punto, mao ang gimamit sa Iglesia ni Manalo nga librong Katoliko nga GLORIES AND VITUES OF MARY, page 143, nga nag-ingon: “Si Maria ingon nga matuod nga Inahan sa Dios adunay pinasahi nga relasyon sa Santisima Trinidad, sa maong katarungan, siya mahimo nga anak sa Dios, asawa sa Dios, ug inahan sa Dios.” Busa ipalutaw sa mga Ministro ni Manalo nga ang pagtulon-ang Katoliko, pagyulon-ang bugalbugal kuno. Angayan natong masayran nga ang GLORIES AND VIRTUES OF MARY, usa ka debosyonariyo nga basahon nga naghatag og pasidungog kang Santa Maria apan wala magpasabot nga literal ngayod ang gipasabot nga si Maria asawa sa Dios, kini nga pulong gitawag og allegorical kun pamahayag nga naghupot og simbulokanhong paglarawan sa kamatuoran nga buot ipasabot. Kon atong susihon pag-ayo ang Balaang Kasolatan, tinuod gayod nga si Maria anak sa Dios sanglit si bisan kinsa nga midawat kang Jesus nahimong anak sa Dios. Ang Juan 1:12, kini nagkanayon: “Bisa kinsa nga magdawat kaniya ang Amahan maghatag maghatag og katungod kang bisan kinsa nga mahimong anak sa Dios.” Ug si Santa Maria midawat gayod sa iyang anak labaw sa pagdawat sa tanang tawo ug ang niadtong nagsupak kang Jesus ang kaguol nga bation ni Santa Maria sama sa mahait nga espada nga mulagbas sa iyang kasing-kasing. Ang Lucas 2:34-35, nag-ingon: “Unya nanalangin si Simeon kanila ug miingon kang Maria nga inahan sa bata. ‘Kining bataa gipili sa Dios alang sa kalaglaganug kaluwasan sa daghang mga tawo sa Israel; mahimo siyang ilhanan gikan sa Dios nga supakon sa daghang mga tawo, ug tungod niini madayag ang ilang mga tinaguang hunahuna. Ug ang kaguol, sama sa usa ka espada, molagbas sa imong kaugalingong kasingkasing.’”
Ang pag-ingon nga si Maria asawa sa Dios, usa gihapon kini ka ellegory kun hulad pamulong. Tungod kay ang Kristiyanos adunay dili mabugto nga relasyon tali sa Dios sama sa bana ug sa asawa nga adunay talikala nga dili mabugto samtang buhi pa sila. Ang Jeremias 3:14 (King James Version), nag-ingon: “Bumalik kamo, Oh mga anak nga masalaypon, nagaingon si Jehova; kay ako mao ang inyong bana; …” Atong maklaro nga ang mga anak ni Jehova mao ang Israel, ingon nga gipangasawa niya ang Israel ug dili kini mabulag kaniya, ug si Santa Maria anak man usab sa Dios ug sanglit lakip siya sa nasod sa Israel nan matawag usab siyag asawa sa Dios subay sa hulad nga pamulong kon allegory.
Ang pag-ingon nga si Santa Maria Inahan sa Dios dili kini sayop kay ang gi-anak ni Santa Maria mao man ang persona mismo ni Jesus nga anaa ang kinaiya sa pagka Dios ug Tawong Matuod. Sa duha ka kinaiya labaw gayod ang iyang pagka Dios sa iyang pagkatawo. Mao nga ang Katoliko nag-ingon nga si Santa Maria Inahan sa Dios kadtong Dios nga nagpakatawo. Ang 1 Timoteo 3:16, (King James Version), nag-ingon: “Ug dili malalis nga daku gayud ang pagkatinago sa atong tinuohan: Ang Dios nga gipadayag diha sa lawas.” Kining Dios nga gipadayag sa lawas mao si Cristo. Ang Juan I:1,14, nagkanayon: “Sa wala pay nabuhat bisan usan, ang Pulong diha na. Ang Pulong uban sa Dios, ug ang Pulong Dios. Ang Pulong nahimong tawo ug mipuyo uban kanato…” Kining maong Dios nagpakatawo pinaagi kang Santa Maria. Ang Mateo 1:23, nag-ingon: “’’Ang usa ka babayeng ulay magmabdos ug moanak ug lalaki, ug nganlan siyag Emmanue’ (nga sa ato pa, ‘Ang Dios ania uban kanato’)” Si Santa Isabel nga napuno sa Epiritu miila kang Maria nga Inahan sa iyang Ginuo. Ang Lucas 1:43, nagkanayon: “Ngano kaha nga miduaw man kanako ang inahan sa akong Ginuo? Ug angayang masayran nga ang Ginuo mao ang Dios. Ang Salmo 86:15, nag-ingon: “Ikaw o Ginuo, mao ang Dios…” Tin-aw nga ang Ginuo mao ang Dios ug si Jesus mao ang Ginuo sa tanan. Ang Buhat 10:36 nagkanayon: “Nasayod kamo nga gipadala niya ngadto sa katawhan sa Israel ang mensahe sa Maayong Balita sa pakigdait pinaagi kang Jesu-Cristo nga mao ang Ginuo sa tanan.”

Ang Krus Patik Ba Sa Mananap Nga Mapintas?

Pagsupak:
Ang krus ug ang pagpanguros sa Simbahang Katoliko maoy timaan sa mananap nga mapintas. Ang Pinadayag 13:16 nagkanayon: “Gipugos sa mananap nga mapatikan ang tanang tawo, inila ug dili inila, dato ug kabos, ulipon ug dili ulipon, diha sa tuo nilang kamot ug agtang.”
Busa tin-aw nga ang katumanan niini mao ang Katoliko sanglit kon manguros kamo gigamit man ninyo ang tuong kamot ug dayon ibutang sa inyong agtang. Kini atong mabasa sa librong Katoliko nga Religion: Doctrine and Practice, by Rev. Fr. Francis B. Cassily, p. 341, nga nagkanayon: “In making the sign of the cross, we place the extended fingers of the right hand on the forehead.”
Lain pang librong Katoliko ang nag-angkon nga ang pagpatik sa agtang ug sa tuong kamot maoy timaan sa Anti-Cristo. Ang Pasion Candaba, 1960 ni Padre Aniceto dela Merced, p. 207, kini nag-ingon: “Ipaguutos mag quintal sa noo o canang camay sucat pagca quilalanan na sila nga, I, campong tunay nitong Anti-Christong hunghang.”
Si Cardinal Gibbons miangkon nga ang pagpanguros wala gitudlo sa Bibliya. ANG PANANAMPALATAYA NG ATING MGA NINUNO ni James Cardinal Gibbons, p. 10 nag-ingon: “Si Tertuliano, na nabuhay ng ikalawang siglo ng kapanahunang Kristiano, ay nagsabi ng ganito: ‘Sa lahat ng gawain namin, sa pagpanhik o pagpanaog, sa pagbibihis, sa paghuhugas, sa pagkain, bago matulog, ay kinukurusan namin ang aming mga noo. Ang mga gawaing ito’y tunay ngang di iniuutos ng tahasan ng Kasulatan; datapuwa’t iniuutos ng tradisyon, pinagtitibay ng kaugalian, ginaganap ng pananalig.’”
Laing pari nga Katoliko nga si Padre Clement H. Crock, ang mipatin-aw, nga sa wala pa si Cristo, ang krus gigamit na sa pagsilot sa mga kriminal ug nagsimbolo kini sa kaulawan. Ang Discources on the Apostles’ Creed, p. 16 nagkanayon: “Before the time of Christ the cross was the symbol of shame, ignorance, the noose, or the electric chair, it was the instrument for the execution of the worst criminals as a symbol of disgrace before the whole world.”
Klaro nga ang krus simbolo gayod sa kamatayon kay sa panahon sa Merkules sa Badles, ang pari moingon: “Memente, homo, qui pulvis es et in pulverem reverteris.” Nga ang hubad nag-ingon: “Hinumdumi, tawo, nga ikaw gikan sa abog ug sa abog ka usab mopauli.”
Nganong gisimba man usab ninyong mga Katoliko ang krus sanglit ang liturhiya sa Biyernes Santo mag-awit niining mosunod: “Ecce lignum crusis, in quo salus mundi pepindit. Venite Adoremus.” Nga sa ato pa, kini nag-ingon: “Tan-awa, ang kahoy nga Krus, kang kansang gibitay ang kaluwasan sa Kalibotan. Dali kamo ug simbahon ta siya.”
Kon ang imong amahan gipusil ug unya namatay, kuhaon ba ninyo ang bala nga nakapatay sa inyong amahan ug ikulintas sama sa krus nga gikamatyan sa atong Ginoo?
Unsay imong ikasulti niini?
Tubag:
Ato kining tubagon sa punto por punto gayud. Ang gihisgutan ni San Juan sa Pinadayag 13:16, dili mao ang krus nga gibatbat ni Padre Francis B. Cassily, S.J. sa iyang librong, Religion: Doctrine and Practice, p. 341. Sanglit kon atong basahon ang Pinadayag 13:17, kini nag-ingon: “Walay makapamalit ug makapamaligya gawas niadtong may patik sa ngalan sa mananap o sa numero nga simbolo sa maong ngalan.”
Kon ang krus ug ang pagpanguros pa maoy katumanan niini, nahitabo ba sa kasaysayan nga gidid-an ang si bisan kinsa sa pagpamaligya ug sa pagpamalit kon dili mahibalong manguros? Wala gayud. Kay ang gihisgutan ni San Juan nga patik dili man ang krus kon dili ang timaan sa mananap nga mapintas nga nagsimbolo sa ngalan sa usa ka tawo nga 666. Ang Pinadayag 13:18 nagkanayon: “Salabtunon kini. Ang maalam makasabot sa kahulogan sa numero sa mananap kay ang numero simbolo man sa ngalan sa usa ka tawo. Ang numero niini 666.”
Nan, kinsa may maayong laki nga makahimo sa pagkwenta sa krus aron mosibo kini sa numero nga 666?
Angayan natong masayran nga ang katawhan sa Dios sukad pa sa Daang Tugon adunay patik sa ilang agtang ug sa tuong kamot. Ang Deuteronomio 6:7-9 nag-ingon: “Ituslo kini sa inyong kabataan. Hisgoti kini kon anaa kamo sa inyong balay, o magpanaw kamo, o sa dayon na sa inyong katulog ug sa pagmata ninyo sa buntag. Ibugkos kini sa inyong kamot ingon nga ilhanan ug ibutang ingon nga ilhanan sa inyong agtang. Isulat kini sa pultahan sa inyong balay ug diha sa inyong mga ganghaan.”
Ang krus mao gayud ang timaan sa katawhan sa Dios. Ang Ezekiel 9:-6 (Bibliya sa Kristohanong Katilingban), nagkanayon: “Unya, ang Himaya sa Diyos sa Israel misaka gikan sa Kerubin nga nahimutangan niini ug miadto sa tugkaran sa balay. Gitawag ni Yahweh ang tawo nga nagbisti’g lino nga nagdala sa gamiton pagsulat diha sa iyang kilid. Miingon siya: ‘Agi sa tunga sa syudad, sa Jerusalem, ug markahi sa krus ang agtang sa mga lalaki nga nanghupaw ug nag-agulo tungod sa tanang ngil-ad nga nahimo dinhi. Nadungog ko siya nga miingon sa uban: ‘Karon makaagi ka sa Syudad sunod niya ug pamatya sila. Ayaw’g tan-aw nila sa kaluoy. Ayaw’g pakita og kaaghop, niining tanan sa mga tigulang nga lalaki, sa mga batan-ong lalaki, sa mga birhen, sa mga kabataan ug sa kababayen-an, apan ayaw tandoga ang dunay timaan sa krus.”
Busa kon atong tibawason sa pagbasa ang Religion Doctrine and Practice, p. 341, kini nagkanayon: “In making the sign of the cross we place the extended fingers of our right hand on the forehead and say the words, ‘In the name of the Father’; then we bring our hand to our breast and say, ‘and of the Son’; and while bringing our hand from the left to the right shoulder we say, ‘and of the Holy Ghost,’ and add ‘Amen.’ ”
Pinaagi sa pagpanguros gidala nato sa atong lawas ang patik sa timaan ni Jesus. Ang Galacia 6:17 (King James Version), nag-ingon: “Sukad karon, wala na untay si bisan kinsa nga magsamok kanako; kay gidala ko nga patik sa akong lawas ang timaan ni Jesus.”
Ang krus sa atong Ginoo takos gayud nga ipasigarbo. Ang Galacia 6:14 (Maayong Balita), nagkanayon: “Apan alang kanako magpasigarbo lamang ako sa krus sa atong Ginoong Jesu-Cristo ….”
Ang timaan sa mananap nga mapintas sa Pinadayag 13:17 ug dili ang pagpanguros maoy gipasabot ni Padre Aniceto dela Merced sa iyang librong Candaba, pahina 207, nga nag-ingon: “Ipag-uutos mag quintal sa noo o canang camay sucat pagca quilalanan na sila nga, I, campong tunay nitong Anti-Christong hunang.” Tin-aw nga dili gayud ang pagpanguros maoy gipasabot sa pari sanglit walay si bisan kinsa nga makapamalit ug makapamaligya gawas niadtong dunay patik sa anti-cristo, ug wala mahitabo sa kasaysayan sa kalibotan nga dili tugotan ang si bisan kinsa sa pagpalit ug pagpamaligya kon dili mahibalong manguros.
Ang krus mahinungdanon sa kinabuhi sa Kristiyanos. Ang 1 Corinto 1:18 nagkanayon: “Kay ang mensahe mahitungod sa kamatayon ni Cristo didto sa krus binuang alang niadtong wala maluwas; apan kanatong giluwas, gahom kini sa Dios.”
Sa Daang Tugon ang katawhan sa Dios adunay patik sa agtang ug sa ilang kamot. Ang Exodo 13:16 nag-ingon: “Kining maong seremonyas nahimong usa ka tigpahinumdom, usa ka timaan diha sa among kamot o usa ka patik sa among agtang, kay giluwas man kami sa GINOO gikan sa Ehipto pinaagi sa iyang talagsaong gahom.”
Maingon nga nahimong patik sa agtang ug sa kamot ang timaan nga nagpahinumdom sa katawhan sa Dios sa dihang giluwas sila gikan sa Ehipto; ang krus usab nahimong timaan sa sumusunod ni Jesus. Ang Mateo 16:24 nagkanayon: “Unya miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, ‘Ang buot mahimong akong tinun-an kinahanglan nga hikalimtan niya ang iyang kaugalingon, pas-anon niya ang iyang krus, ug mosunod siya kanako.”
Busa sa Bag-ong Tugon ang katawhan sa Dios adunay timaan sa ilang agtang. Ang Pinadayag 22:3-4 nag-ingon: “Anaa sa siyudad ang trono sa Dios ug sa nating karnero, ug simbahon siya sa mga alagad niya. Nakakita sila sa nawong niya ug ang iyang ngalan isulat sa ilang agtang.”
Ang Dios nga gipadayag nato sa pagpanguros mao ang Santisima Trinidad kun usa ka Dios diha sa tulo ka managlahing persona. Ang 1 John 5:7, (King James Version) nagkanayon: “For there are three that bear record in heaven, the Father, the Word, and the Holy Ghost: and these three are one.”
Ang pulong nga atong giluto sa pagpanguros mao ang pulong nga gikan ni Jesus. Ang Mateo 28:19 nag-ingon: “Busa panlakaw kamo ngadto sa tanang katawhan sa tibuok kalibotan ug himoa sila nga akong mga tinun-an, ug bunyagi sila sa ngalan sa Amahan, sa Anak ug sa Epiritu Santo.”
Tungod sa sagradong timaan, si Jesus nakaila sa iyang mga karnero. Ang Juan 10:15 nag-ingon: “Ako ang maayong magbalantay sa karnero. Ingon nga ang Amahan nakaila kanako ug ako nakaila sa Amahan, nakaila usab ako sa akong mga karnero ug sila nakaila kanako.”
Kini ang hinungdan nga manguros gayud kita sa higayon nga molabay kita’g simbahan tungod kay nakaila kita sa sulod sa tabernakulo nga mao ang matuod nga lawas ug dugo ni Cristo. Ug sa atong pagpanguros atong gipadayag ang timaan sa pagkakristiyanos ug gisangpit nato ang misteryo sa atong pagtuo, ang Santisima Trinidad.
Kanang giingon ni James Cardinal Gibbons sa pahina 10 sa iyang PANANAMPALATAYA NG ATING MGA NINUNO, nga nagkanayon: “Si Tertuliano, na nabuhay ng ikalawang siglo ng kapanahunang kristiyano, ay nagsabi ng ganito: ‘Sa lahat ng gawain namin, sa pagpanhik o pagpanaog, sa pagbibihis, sa paghuhugas, sa pagkain, bago matulog, ay kinukurusan namin ang aming mga noo. Ang mga gawaing ito’y tunay nga di iniuutos ng tahasan ng Kasulatan; datapuwat iniuutos ng tradisyon, pinagtitibay ng kaugalian, ginaganap ng pananalig.” Wala kini magpasabot nga sayop na ang pagpanguros sanglit ang tradisyon maoy nagmatuod ug giingon nga wala gitudlo sa Bibliya.
Angayan natong masayran nga ang Bibliya bunga sa tradisyon ug ang mga apostoles nagtudlo’g tradisyon. 1 Corinthians 11:2, (New American Bible) nagkanayon: “I praise you because you always remember me and are holding fast the traditions just as I handed them on to you.”
Sanglit gawas sa mga sinulat nga gitudlo sa mga apostoles ilang gimando nga atong dawaton usab ang ilang tradisyon. 2 Thessalonian 2:15 (The Gideons) nag-ingon: “Therefore, brethren, stand fast, and hold the traditions which ye have been taught, whether by word, or our epistle.”
Busa dili sa letra por letra ang tanang pagpanudlo sa Santa Iglesia. Ang 2 Corinto 3:6 (King James Version) nagkanayon: “…dili sa letra, kon dili sa Espiritu; kay ang letra nagapatay, apan ang Espiritu nagahatag og kinabuhi.”
Kanang giingon sa mga Ministro ni Manalo nga giangkon kuno sa Katoliko nga ang krus nagsimbolo sa kaulawan ug gigamit sa pagsilot sa mga kriminal, usa kini ka paglubag sa buot ipasabot ni Fr. Crock sanglit wala man nila tiwasa sa pagbasa ang page 16 sa Discourses on the Apostles’ Creed.
Ania ang gisulat ni Fr. Crock: “Before the time of Christ the cross was the symbol of shame, ignorance and dishonor. Like the guillotine, the noose, or the electric chair, it was the instrument for the execution of the worst criminals. The cross was branded upon the forehead of criminals as a symbol of disgrace before the whole world. But once Christ had foretold that ‘I, if I be lifted up from the earth, will draw all things to Myself,’ the cross was no longer destined to remain the disgraceful symbol of infamy. With His Crucifixion, the cross was become the symbol of honor, the standard of Christian faith, the symbol of salvation.” Busa tin-aw nga sa panahon ni Cristo ang krus nahimong simbolo sa kaluwasan. Ang 1 Corinto 1:18 nagkanayon: “Kay ang mensahe mahitungod sa kamatayon ni Cristo didto sa krus binuang alang niadtong wala maluwas, apan kanatong giluwas, gahom kini sa Dios.”
Tungod niini si San Pablo nagpasigarbo sa krus ni Jesus. Ang Galacia 6:14 nag-ingon: “Apan alang kanako magpasigarbo lamang ako sa krus sa atong Ginoong Jesu-Cristo…”
Kay ang krus gihimo ni Jesus nga timaan sa iyang mga sumusunod. Ang Mateo 16:24 nagkanayon: “Unya si Jesus miingon sa iyang mga tinun-an, ‘ang buot nga mahimong akong tinun-an kinahanglan nga hikalimtan niya ang iyang kaugalingon, pas-anon niya ang iyang krus ug mosunod kanako.’ ”
Ang Bibliya nga hubad sa mga Protestante nagtudlo nga gikinahanglang mobasa kita sa mga libro sa kasaysayan. Ang Job 8:8 (The Living Bible) nag-ingon: “Read the history books and see..”
Ang kasaysayan nag-asoy usab nga ang krus ug ang timaan sa krus (pagpanguros) usa ka karaang pagtulon-an sukad pa sa panahon sa mga Apostoles ni Cristo. Ang EUROPE BEFORE MODERN TIMES by O’Brien, page 194, kini nagkanayon: “Other Features of the Early Church. The sign of the cross and the veneration of the bodies of martyrs come from most ancient times. Sunday was kept holy from the time of the apostles.”
Kanang giingon nga ang krus simbolo sa kamatayon kay sa Merkoles sa Badlis, ang pari moingon: “Memente, homo, qui pulvis es et in pulverem reverteris.” Nga ang hubad nagkanayon: “Hinumdomi, tawo, nga ikaw gikan sa abog ug sa abog usab ka mopauli.” Kini nga pulong gikutlo sa Genesis 3:19, nga nag-ingon: “…Hinimo ka gikan sa yuta ug sa yuta ka mopauli.”
Tinuod nga sa panahon sa kamatayon ang atong lawas mopauli sa abog apan tungod sa kamatayon ug pagkabanhaw ni Jesus ang atong kalag mopauli sa Amahan. Ang Tobias 4:3 (Vulgata Latina) nagkanayon: “Sa dawaton na sa Dios ang akong kalag, ilubong ang akong lawas.”
Busa kadtong kamatayon nga walay pagkabanhaw kaniadto gihataga’g paglaom pinaagi sa kamatayon sa krus ni Cristo. Ang Juan 3:14 nag-ingon: “Ingon nga giisa ni Moises ang bitin nga tombaga didto sa kamingawan, ang bitin nga tombaga nga gibutang sa tukon, ang anak sa tawo kinahanglan nga iisa usab. Aron ang tanan nga motuo kaniya makabaton og kinabuhi nga walay kataposan.”
Kanang giingon sa Biyernes Santo nga: “Ecce lignum crusis, in quo salus mundi pepindit. Venite Adoremus”, nga ang hubad niini nagkanayon: “Tan-awa, ang kahoy nga Krus, kang kansang gibitay ang kaluwasan sa kalibotan. Dali kamo simbahon ta siya.” Wala kini magpasabot nga ang krus sa iyang pagkakahoy maoy gisimba nato kondili ang gilarawanan niini nga mao ang nagpakatawong Dios ug midupa sa krus.
Sama pananglit sa bandila sa atong nasod, daghang mga sundalo, polis ug mga magtutudlo ang mosaludo sa bandila. Wala kini magpasabot nga ang pagka-panapton sa bandila maoy gitahod kondili ang simbulo niini.
Sama pananglit nga ang mga anak ni Jacob nga misimba sa tumoy sa iyang sungkod wala kini magpasabot ang sungkod na ni Jacob maoy ilang Dios kondili ang Dios mismo nga gisimbolohan sa sungkod ilang amahan. Ang Hebreo 11:21 (Vulgata Latina) nagkanayon: “Tungod sa pagtuo gipanalanginan ni Jakob, sa namatay na siya, ang tagsatagsa sa mga anak ni Jose; ug nagsimba sa tumoy sa iyang sungkod.”m